Victorien Sardou, Fransız tiyatro oyun yazarıydı.

Victorien Sardou, 5 Eylül 1831 tarihinde Fransa'da Paris'in 4. bölgesindeki Beautreillis caddesinde, eski bir mahalledeki eski bir evde doğmuştur. Tam adı Victorien Léandre Sardou'dur. Daha sonra ailesi, Cannes yakınlarındaki bir köy olan Le Cannet'e yerleştiler ve burada zeytin ağaçlarıyla dolu bir araziye sahip oldular. Babası Antoine Léandre Sardou, iş aramak için Paris'e geldi. Sırasıyla ticari bir kuruluşta muhasebeci, muhasebe profesörü, bir taşra okulunun müdürü, daha sonra özel öğretmen ve Paris'te bir okul müdürü oldu, ayrıca çeşitli konularda dil bilgisi, sözlük ve incelemeler düzenledi.

Babası onun öğretmen olmasını istiyordu ama Victorien Sardou, Paris'te tıp okumaya başladı. On sekiz ay boyunca Necker Hastanesi'nde Doktor Lenoir'ın kliniğinde kaldı. Para sıkıntısı nedeniyle yabancı öğrencilere Fransızca öğretiyordu, ayrıca öğrencilere Latince, tarih ve matematik dersleri veriyordu ve ucuz ansiklopedilere makaleler yazıyordu. Aynı zamanda edebiyat dünyasında ilerlemeye çalışıyordu.

L'Europe Artiste dergisinde Jean Baptiste Camille Corot hakkında bir makale yazdı. Ama Corot artık ünlü bir usta. Victorien Sardou'nun onu övmesi hatalı. Bu yüzden eleştirildi ve eleştiri konusundaki fikrini değiştiren Sardou, L'Europe Artiste'den ayrıldı .

Victorien Sardou, geçimini sağlamak için tıp öğrenimini yanda bırakarak tiyatroya yöneldi. 1854 yılında La Taverne des Etudiants (öğrenciler Tavernası) adlı oyununun başarısızlığa uğramasıyla cesareti kırıldı. Birkaç bararısız denemeden sonra 1857 yılında tifo hastalınına yakalandı. Aynı binada yaşayan komşuları olan kadın Mademoiselle de Brecourt beklenmedik bir şekilde yardımına geldi, ona baktı ve iyileştirdi. İyileştiğinde onu arkadaşıyla tanıştırdı. Mademoiselle de Brecourt'in tiyatro bağlantıları vardı ve oyuncu Virginie Dejazet'in özel gözdesiydi, onunla tanıştırdı. Virginie Dejazet'in kendine ait bir tiyatrosu vardı.

Yeniden yazmaya ancak oyuncu Mademoiselle de Brecourt ile 1858 yılında evlendikten sonra başladı. 1860 yılında Kargacık Burgacık (Pattes de Mouche) adlı eseri sahneye konunca ünü yayıldı.

Victorien Sardou, ilk başarılarını Virginie Dejazet'e borçluydu ve 70 eserinin birçoğu onun için yazılmıştı; diğerleri Sarah Bernhardt için yazılmıştı.

8 sene sonra 1867 yılında eşi Mademoiselle de Brecourt öldü. 1870 devriminden kısa bir süre sonra, uzun yıllar Musée de Versailles'ı denetleyen bilgin Eudore Soulié'nin kızı olan Mlle.Soulié ile ikinci kez evlendi.

Victorien Sardou, Eugene Scribe’in ve Alexandre Dumas (oğul)’in etkisinde kaldı; eserlerinde bütün dramatik usulleri kullandı.

Victorien Sardou, Légion d'honneur ödülünü aldı ve 1877 yılında Académie française üyeliğine seçildi.

1884 yılında işletmeci-yönetici Felix Duguesnel, oyun yazarı Victorien Sardou ve oyuncu Sarah Bernhardt üçlü bir ortaklık kurdular. Bu üçlünün ortak gayretiyle ortaya çıkan Theodora oyunu iki yıl içinde Paris’te 300 kez Londra’da 100 kez sahnelendi. 1886 yılı sonunda Brezilya’dan başlamak üzere 9 ay sürecek Güney ve Kuzey Amerika turuna çıktı. Dönüşünde Sarah Bernhardt artık o dönemde ender görülen milyonerlerden biriydi.

Fransız yazar Victorien Sardou, bugün hâlâ tarihin gelmiş geçmiş en ünlü oyuncusu olarak gösterilen Sarah Bernhardt, diğer adıyla Kutsal Sarah için oyunlar yazmış bir yazardır. Yazarın bu oyunlardan birisi olan Tosca, bu büyük sanatçının üstün yeteneklerini tiyatro sahnesinde sonuna kadar kullanmasına olanak sağlamış, dramatik yapısı sağlam bir oyundur.

Evlilikleri :
1. eşi: 1858 yılında oyuncu Mademoiselle de Brecourt ile evlendi.8 sene sonra 1867 yılında eşi öldü. Bir oğlu vardı. 2.eşi: Victorien Sardou, 1872 yılında Mlle Soulié ile evlendi. Pierre Sardou (d.1873-ö.1952) adında oğlu ve Geneviève Sardou (d.1875-ö. 1958) adında kızı vardı.

Victorien Sardou,1887 yılında beş perdelik bir tiyatro oyunu olan La Tosca'yı yazmıştır. İlk kez 24 Kasım 1887'de Paris'teki Théâtre de la Porte Saint-Martin'de başrolü Sarah Bernhardt'ın üstlendiği bir oyunda sahnelenmiştir.  Açılış gecesinde Paris eleştirmenlerinin olumsuz eleştirilerine rağmen, Sardou'nun en başarılı oyunlarından biri haline gelmiş ve prömiyerinden sonraki yıllarda Sarah Bernhardt tarafından dünya çapında turneye çıkarılmıştır. Daha sonra 1900 yılında besteci Giacomo Puccini tarafından operaya uyarlanmıştır.

Victorien Sardou, 8 Kasım 1908 tarihinde Paris, Fransa'da 77 yaşında akciğer tıkanıklığı sebebiyle ölmüştür.

Eserleri :
- La Taverne des étudiants (1854)
- Les Premières Armes de Figaro (1859), Emile Vanderbuch'la birlikte
- Les Gens sinirleri (1859), Théodore Barrière ile
- Les Pattes de mouche (Bir Kağıt Parçası ; 1860)
- Bay Garat (1860)
- Kadınların Gücü (1860)
- L'écureuil (1861)
- L'Homme aux güvercinler (1861), Jules Pélissié rolünde
- Kuşatma Günlerimiz (1861)
- Piccolino (1861), şarkılarla 3 perdelik komedi 
- Zamanımız Yok! (1861)
- Chez Bonvalet (1861), Henri Lefebvre ile Jules Pélissié rolünde
- Papillon (1862)
- La Perle Noire (Siyah İnci ; 1862)
- Les Prés Saint-Gervais (1862), Philippe Gille ile ve Charles Lecocq'un müziği
- Ganajlar (1862)
- Bataille d'amour (1863), Karl Daclin ve Auguste Vaucorbeil'in müziğiyle
- Şeytanlar Kara Filmleri (1863)
- Le Degel (1864)
- Don Kişot (1864), Sardou ve Charles-Louis-Etienne Nuitter tarafından yeniden düzenlendi ve Maurice Renaud tarafından müziklendirildi
- Voisin'in Elleri (1864)
- Le Capitaine Henriot (1864), Sardou ve Gustave Vaez tarafından, müzik François-Auguste Gevaert tarafından
- Eski Askerler (1865)
- Les Ondines au Champagne (1865), Henri Lefebvre ile Jules Pélissié rolünde, müzik Charles Lecocq'a ait
- Benoîton Ailesi (1865)
- Les Cinq Francs d'un burjuva de Paris (1866), Dunan Mousseux ve Jules Pélissié ile birlikte
- İyi Köylüler (1866)
- Yeni Ev (1866)
- Seraphine (1868)
- Patrie! ( Anayurt) (1869), 1886'da Sardou tarafından Emile Paladilhe'nin müziğiyle büyük bir operaya uyarlandı
- Fernande (1870)
- Le roi Carotte (1872), Jacques Offenbach'ın müziği
- Les Vieilles Filles (1872), Charles de Courcy ile
- Andréa (1873; 1885'te Leander Richardson'ın İngilizce uyarlamasıyla Broadway'de Anselma olarak sahnelendi)
- L'Oncle Sam (Sam Amca ; 1873)
- Les Merveilleuses (1873), müzik Félix Hugo'ya ait
- Le Magot (1874)
- La Haine (Nefret ; 1874), Jacques Offenbach'ın müziği
- Ferreol (1875)
- Piccolino (1876), 3 perdelik opéra-comique , Charles-Louis-Etienne Nuitter'la ve Ernest Guiraud'nun müziğiyle
- L'Hôtel Godelot (1876), Henri Crisafulli ile birlikte
- Dora (1877)
- Les Exilés (1877), Gregorij Lubomirski ve Eugène Nus'la birlikte
- Les Bourgeois de Pont-Arcy (1878)
- Les Noces de Fernande (1878), Émile de Najac'la ve Louis-Pierre Deffès'in müziğiyle
- Daniel Rochat (1880)
- Boşanmalar (Hadi Boşanalım ; 1880), Émile de Najac'la
- Odette (1881)
- Fedora (1882)
- Théodora (1884), daha sonra 1907'de Paul Ferrier ve Xavier Leroux'nun müziğiyle revize edildi
- Jorjet (1885)
- Le Crocodile (1886), Jules Massenet'in müziğiyle
- La Tosca (1887), Louis Pister'ın müziğiyle
- Markiz (1889)
- Belle-Maman (1889), Raymond Deslandes'le birlikte
- Cléopâtre (1890), Émile Moreau'yla ve Xavier Leroux'nun müziğiyle 
- Termidor (1891)
- Madame Sans-Gêne (1893), Émile Moreau'yla birlikte
- Gismonda (1894)
- Marcel (1895)
- Ruhçuluk (1897)
- Pamela (1898)
- Robespierre (1899) Georges Jacobi'nin müziğiyle
- La Fille de Tabarin (1901), Paul ile ve Gabriel Pierné'nin müziği
- Les Barbares (1901), Pierre-Barthélemy Gheusi ile opera librettosu, Camille Saint-Saëns'in müziği
- Dante (1903), Émile Moreau'yla birlikte
- La Sorcière ( Büyücü ; 1903)
- Fiorella (1905), Pierre-Barthélemy Gheusi ve Amherst Webber'in müziğiyle
- Casus (1906)
- Pisie (1906)
- Zehirler Olayı (1907), as Jules Pélissié


Kaynak:Biyografiler.com