Hâfız-ı Kur’ân, mutasavvıf, mûsikîşinâs, şâir ve edîb

Ahmed Avni Konuk, 1868 yılında İstanbul’da doğmuştur. Babası balmumu tüccârlarından kâdı oğlu Mûsâ Kâzım Efendi, annesi Fatma Zehrâ Hanım’dır. Dokuz on yaşlarında iken birkaç ay arayla önce babasını, ardından annesini kaybetti. İbtidâî mektebini bitirdikten sonra Kur’ân-ı Kerîm’i ezberledi ve cami derslerine devam ederek Arapça öğrendi. Galata Rüşdiyesi’nde dördüncü sınıfta okurken üçüncü sınıfından başladığı Dârüşşafaka’dan 1890’da mezun oldu. Darüşşafaka’dan mezun olduktan sonra cami derslerine devam ederek icazet aldı. Hıfzını ikmal etti. Bu arada 1904 yılında Mevlevî Tarikatı’na intisab etti.

Ahmed Avni Konuk, mezun olduğunda aynı yıl 1890 yılında Galata İttihat Postahanesi’ne memur olarak tayin edildi. Memuriyeti sırasında başladığı Mekteb-i Hukūk-ı Şâhâne’yi 1898 yılında birincilikle bitirdi. 1909 yılında Posta Nezâreti’nde kalem müdürü, 1922’de posta genel müdür muavini, Eylül 1930’da genel müdürlük hukuk müşaviri oldu. Bu sırada 376 sayılı posta kanununu mûcip sebepler lâyihası ve nizamnâmesiyle birlikte hazırladı. 1933 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Bir süre Posta ve Telgraf Yüksek Mektebi ile Yüksek Mühendis Mektebi’nde (İstanbul Teknik Üniversitesi) ders verdi.

Ahmed Avni Konuk, Arapça, Farsça ve Fransızca biliyordu. Zekâi Dede’den musikî dersleri aidı. Nota bilmemekle beraber iyi bir hânende ve bestekâr idi. Eserleri bütün incelikleriyle hafızasında tutardı. Dilkeşîde ve Bend-i Hisâr isimli makamları tertip etti. 119 makam ihtiva eden Kâr-ı Nâtık’ı Türk musikîsinde en geniş bir örnektir. Üç mevlevî âyini bestelemiştir. Klasik Türk musikîsi güftelerini toplayan Hânende adlı geniş bir kitabını 28 yaşında yayınlamıştır. Tasavvufî eserleri arasında Mesnevî-i Şerîf şerhi, Fîhi Mâ Fîh Tercümesi, Fusûsü’l-Hikem Tercüme ve Şerhi, Tedbîrât-ı İlâhiyye Tercüme ve Şerhi adlı eserleri vardır.

Ahmed Avni Konuk’un son zamanlarında Emine Hâdiye Hanım’la evlendiği, Eminönü Mal Müdürlüğü’nün 11 Mayıs 1938 tarihli yetim maaşını düzenleyen tezkeresinden anlaşılmaktadır.

Ahmed Avni Konuk, 6 Mart 1938 tarihinde İstanbul’da kısa süren bir hastalıktan sonra 70 yaşında vefat etti ve Merkez Efendi Mezarlığı’na defnedildi.

Başlıca Eserleri:
1. Fusûsü’l-Hikem Tercüme ve Şerhi 
2. Fîhi mâ fîh Tercümesi 
3. Mesnevî Tercüme ve Şerhi 
4. Hânende 
5. Sipehsâlâr Tercümesi
6. Fusûsü’l-Hikem Tercüme ve Şerhi
7. İmâm-ı Rabbânî ve Mektûbâtı
8. Vahdet-i Vücûd ve Vahdet-i Şuhûd Münâkaşaları
9. Tedbîrât-ı İlâhiyye Tercüme ve Şerhi 
10. Hazret-i Meryem ve Îsâ’ya Dair Risâle
11. İnsân-ı Kâmil Tercümesi
12. Lemaât Tercümesi 
13. Risâle-i Vahdet-i Vücûd Tercümesi
14. Şerh-i Gazel 
15. Gülşen-i Râz Şerhi
16. Şerhu’r-Risâleti’l-Ahadiyye Tercümesi


Kaynak:Biyografiler.com